Kedilerler Tanışmam

Kendimi bildim bileli kedilerden çok ama çok korkan biriyim. Ancak en son taşındığımız sitede bu korkuyu üstümden atmama sebep olan bir olay yaşadım. Daha önceleri eşim ve çocuklarım kedi besleme istekleri kedi korkum yüzünden malesef gerçekleşmedi. Bundan 3 yıl önce taşındığımız sitede yoğun bir kedi nüfusu ile karşılaştım. Üstelik sitenin neredeyse tüm kedileri her yemek saatinde bizim bulunduğumuz bloğa gelir ve balkonumuzun altı kedilerle dolardı. Neden mi? Çünkü Kedilere yemek veren bir kaç aileden biri oturduğumuz bloğun girişinde oturuyordu. Kendimi tamamen kedi kuşatması altında hisetmeye başladım. 10 yaşındaki kızımda bir kedi hastasıdır diyebilirim. Aşağı indiğinde tüm kediler çevresini sarar kedilerden adım atamazdı. Ben ise çığlık çığla bağırıyordum çabuk uzaklaşsın diye. Her eve geldiğinde tüm üst başını değiştirmesini ve çamaşırlarını poşetletleyip kirli çamaşırlar sepetine atardım.
Bu durum bir yıl böyle sürdü. Alt kattaki kedici kadın (kedilere yemek veren bayana ilk zamanlarda taktığımız ad) ile çok kez tartıştık. Bir gün yine kedici kadın ile tartışıyorduk, kedilerenim balkunun altına topluyorsun diye. Dönüp bana dediki "Dört ayaklılardan korkacağına iki ayaklılardan kork. Bu kadar zavallı hayvana kimse yiyecek vermiyo senin vicdanın bunu nasıl kabul eder." ....
Söyleyecek bişey bulamadım.........
Sustum..
Gerçekten bu kadar kedi buradaysa ve yaşıyorlarsa...
Ve bizlerde bu kadar israf edip bu hayvanları görmemezlikten geliyorsak...
Biz nasıl olurda insaflı vicdanlı ve çevreye duyarlı insan olduğumuzu iddia edebiliriz...
Ve kızımın en çok sevdiği kedilerden kömür adındaki kediye bende yavaş yavaş ilgi duymaya başladım.
Ancak bu yakınlaşma 5-6 ay boyunca ilerledi. 
Ve benim kedici kadınla aram gayet iyi olmaya başladı.
Bu arada kedilere yemek ve kedi maması vermeye başladığım için sitedeki diğer insanlar ve binadaki diğer komşular bana ters düşmeye başladı.
Sende mi bürütüs edasıyla konuşmaya ve engellemeye başladılar.
Sonradan farkettim.. 
Evet gerçekten korkulacak olanlar iki ayaklılardı. Dört ayaklı zavallı masum hayvanlar değil. 
2. yılın sonunda bizim kedici kadın siteden taşınıp başka semte gidince yaklaşık 30-35 tane kedi ortalıkta kaldı.
Diğer bloklardaki bir iki yaşlı bayan ve benim dışımda bu zavalı hayvanlara bir lokma yiyecek veren olmadığı gibi, sürekli site yönetmine şikayet edip sitenin tamamen kedilerden temizlenmesini istediler. 
Ancak bunları götürülse bile başka kediler geliyordu. Bunun önüne geçmek mümkün değildi.
Geçen yıl bu acımasız insanlardan bazıları kedilerimizi zehirlediler.
Ve çok sevdiğimiz kömür kedimiz de bu zehirlenen kediler arasında öldü. 
Bir iki hafta ruhsal dengemiz bozuldu. Kızımla ben çok üzüldük. Belediyeye şikayet ettik ancak failleri bulunmadı.
En az 10 tane kedi bir gecede zehirlendi. Fakat bu kış yavrulamalar filan oldu yine sayıları arttı. Şimdi kalan 20 - 25- civarında kedi halen her yemek vakti gelirler bizim bloğa ve balkonun altında o masum ve mahzun bakışlarla yemek isterler. Bende elimden geldiğince evde artan her yemeği ve alabildiği kadarıyla kedi maması vermeye çalışıyorum. Site dışında bekleyen 7-8 tane de köpek aynı şekilde beslediğimiz sokak hayvanları.. Yani bizim evde sıfır israf. Her türlü artan yemek ya kedilere yada köpeklere veriyoruz..
Üzücü olan ise eşimin iş değişikliği sebebiyle artık kedi maması alamamam. Ve kedileri yeterince besleyememem. 
Acıktıkları için site dışındaki tarlalara yiyecek aramaya giderken bir kaç tanesi köpekler tarfından öldürüldü.
Kedici kadın gitti. Sitedekilerin hedefi şimdi ben oldum. Hayatı boyunca kedilerden korkan kadın Şimdi KEDİCİ KADIN oluverdi. :) Ne ironi ama...
Ama değerli hayvanseverler dediğim gibi kedilerin gelip aç bakışlarıyla saatlerce miyavlamaları, daha önce yiyecek ve yemek buldukları evin şimdi yeterince onlara yiyecek verememesi...
İnanın içimi parçalıyor.. Bu blogu açmamdaki tek ama tek neden belki bir kaç hayvanseverden yardım alabilme umudu. Lütfen bunu yanlış anlamayım ve umarım siz de az bilr olsa biraz katkıda bulunursunuz.
Miktar asla ve asla önemli değil gönlünüzden ne kadar koparsa o kadarını yolayın. Eğer sizde bir hayvan dostuysanız eminim beni anlarsınız. Bu kedilere bir şekilde yiyecek temin etmem gerekir. Siz buna ne ad verirseniz verin benim verdiğim ad, İnsana, hayvana, canlıya, çevresine duyarlı bir insanın davranışıdır diyeceğim. Çünkü hiç bir çıkarımız olmadan 2-3 yıldır bu zavallı hayvanlara her türlü yiyecek aldık ve almaya devam ediyoruz. Ben yardımlarınız için detayları yazıyorum. Dileyen yardım ettikten sonra yorum kısmına mesaj bıraksın bizde kendisinin yaptığı yardımı ilan edelim.

Garanti Bankası
Hesap Sahibi: Canan Özel
TR IBAN:TR69 0006 2000 4730 0006 6767 28